In 2020 heb ik een onderzoek naar het loslaten van controle met behulp van massagetherapie. Dit waren de ervaringen van cliënten na 5 massagetherapie sessies:

“Ik herken langzaam maar zeker meer lichamelijke signalen van spanning maar het blijft nog steeds een uitdaging om te blijven voelen. Wat ik wel heb gemerkt is dat ik eerder aangeef dat ik ergens mee zit of dat ik zaken bespreekbaar durf te maken en daarbij minder over mijn grenzen heen ga. Ik ben nog aan het ontdekken wat die grenzen precies zijn maar stapje voor stapje kom ik steeds wat verder.

“Ik word mij steeds meer bewust van bepaalde karaktertrekken die mij onbewust tegenwerken. Door positieve ervaringen en mij meer open te stellen merk ik dat ik deze eigenschappen meer herken en erken. Anderen ervaren dat ik meer bespreek en opener ben over wat ik voel en ervaar. Maar ook dat ik meer deel over wat er in mij omgaat.”“

Ik ben me meer bewust geworden van signalen van mijn lichaam. Eerst was ik me eigenlijk alleen bewust van hele concrete en duidelijke signalen – spanning in schouders en migraine. In de sessies heb ik geleerd meer ‘in mijn lichaam’ te gaan en ben ik ook andere sensaties op gaan merken – tintelingen in benen, onrustige voeten en gespannen handen. De sessies hebben me dus enerzijds geholpen meer bewustzijn te creëren. Anderzijds hebben de massage technieken spanning in de spieren verholpen. Ik voelde me na elke sessie een stuk ‘lichter’. Ik heb dus deels een antwoord op mijn vraag – ik weet nu meer hoe ik mijn lichaam kan ‘begrijpen’. Nu is het tijd om hier ook gehoor aan te geven, zonder elke de spanning uit het lijf te moeten laten masseren. ”

Dankzij de sessies ben ik er veel meer bewust geworden van mijn lichaam en ben ik veel meer naar mijn lichaam gaan luisteren. Ik ben veel kalmer, meer ontspannen en kijk meer naar het grotere plaatje. Ik geef mezelf de gelegenheid te leren en mijn grenzen aan te geven.”

Naar mijn idee ben ik milder geworden; minder perfectionistisch en minder hard (in mijn reactie). Ik ben meer aanwezig, meer bewust. Ik ben in mijn hoofd nog wel bezig met zaken (algemeen) op 110% te willen scoren maar realiseer me steeds vaker dat dit ook heel veel kost (sociaal, mijn lijf, welbevinden). Op mijn werk merken een aantal collega’s verschil in benadering (milder) en mijn partner merkt dat ik aandachtiger ben.”